O Museo incorpora á exposición permanente unha espléndida vista de Pontevedra de Eliseo Meifrén cedida en depósito polo Prado

O Museo de Pontevedra acaba de incorporar unha destacada obra á súa colección permanente no Edificio Castelao. Trátase do óleo ‘Oraciones (Pontevedra)’ de Eliseo Meifrén, unha espectacular pintura de 130 x 150 cm que recolle unha vista da cidade do Lérez ao solpor e que recibiu a primeira medalla da Exposición Nacional de 1906. A peza foi cedida en depósito polo Museo Nacional del Prado e desde hoxe pódese ver nas salas dedicadas á arte española dos séculos XIX e XX.

‘Oraciones (Pontevedra)’ é unha pintura realizada arredor de 1905. É especialmente representativa da produción de Meifrén, ademais de ter unha evidente relación temática coa cidade do Lérez. En agosto de 1904, o pintor catalán viaxou a Pontevedra, unha estancia da que saíron varias obras que realizou nos seguintes anos. O Museo xa exhibía dous pequenos óleos que mostran as lavandeiras no río Gafos e outro cunha vista de Combarro, ademais de ‘Epílogo’, un cadro de gran formato datado en 1888. Este novo depósito completa o conxunto de obras desta destacada figura da pintura española do cambio de século que se exhiben no Museo.

Este óleo recolle unha paisaxe de Pontevedra ao solpor, tomada desde A Caeira, ao outro lado do Lérez. No perfil da cidade destaca unha vista subxectiva da basílica de Santa María a Maior, que sobresae sobre os tellados do barrio da Moureira e a muralla que se sitúa á beira da ría. Son precisamente os pequenos movementos das ondas e os reflexos da basílica e as luces da cidade no lusco fusco os que acaparan en boa

medida o protagonismo da obra. Ata agora, o cadro atopábase depositado no Museo de Bellas Artes de Sevilla.

Eliseo Meifrén Roig (Barcelona, 1859 – 1940) é coñecido polas súas paisaxes e mariñas e é considerado un dos primeiros introdutores do impresionismo en Cataluña. Formou o grupo de Sitges xunto con Ramón Casas e Santiago Rusiñol, tamén presentes na colección do Museo de Pontevedra. En París coñeceu a pintura ‘á plein air’, o que influíu de maneira decisiva na súa obra. Foi un habitual das mostras e certames

de pintura, nos que obtivo varias medallas en exposicións rexionais, nacionais e universais.